[Tamara]

[annmichelle]

[RaczejRozwazna]

Właśnie miałam to samo napisać Annmichelle

Pisząc o niezaradności nie miałam na myśli niezaradności zawodowej - rzeczywiście, aspergerowcy odnajdują się w 'mózgowych" zawodach - ale właśnie brak elastyczności, umiejętności społecznych... Scarlett władała tymi umiejętnościami bardzo dobrze.

[Trzykrotka]

To ciekawy trop, ten z Aspergerem. Nie wiem do końca, czy wszystko pasuje, ale na pewno miała jakieś cechy, które na to by wskazywały. Ja ją sobie zwykle definiowałam jako męski umysł w falbaniastych sukniach. Mam taką przyjaciółkę. Zero intuicji, wyczucia, służbowo zarzucono jej brak delikatności i zrozumienia. Jest w kontraktach z ludźmi trochę jak słoń w składzie porcelany. Za to ma klarowną ocenę takich życiowych, namacalnych sytuacji, ma trzeźwy osąd i bardzo praktyczne podejście do życia. Podobnie widzę Scarlett. Mimo, że podziwiała matkę, więcej miała cech ojca, nie wyrafinowana arystokracja z Południa, tylko "irlandzcy chłopi" cytując Rhetta.

[Tamara]

[Aragonte]

[Tamara]

Racja. Nigdy Melanii nie rozumiałam, jak może tak bronić Scarlett, teraz w niej widzę osobowość typu Jane Bennet.

[RaczejRozwazna]

Miałam na myśli raczej to, że aspergerowcy płci obojga mają problemy w kontaktach międzyludzkich, w tym też damsko-męskich. Scarlett tych umiejętności nie brakowało, bo choć to Rhett za nią ganiał, to odbicie Franka siostrze poszło jej bardzo gładko.

[Tamara]

Niekoniecznie, bardzo dużo aspergerowców jest w związkach i małżeństwach, mają dzieci , pełne rodziny itp. Wszystko zależy od konkretnego przypadku. W wypadku Scarlett pasowałoby stosowanie technik uwiedzeniowych na zimno i z rozmysłem , bez zrozumienia uczuć potencjalnego partnera, wyłącznie aby zawrzeć związek dla własnej korzyści.

[RaczejRozwazna]

Mają, ale w badaniach podkreśla się, że zasadniczo jest im trudniej w tym temacie. Scarlett było podejrzanie łatwo

[Tamara]

pamiętaj, że Scarlett żyła w epoce kodyfikacji obyczajów i zachowań, a to bardzo ułatwia sprawę . Małżeństwa były przede wszystkim kontraktami - utrzymanie za usługi i rangę społeczną , nie jak dzisiaj przede wszystkim z powodu uczuć. Uczucia się nie liczyły, a miejsce kobiety było przy mężu, obojętnie jakim, ale przy mężu . A im była ładniejsza tym większe miała szanse, więc nie było to akurat żaden problem.

[Trzykrotka]

Scarlet nie umiała dogadać się z kobietami, bo albo traktowała je jak rywalki, albo je lekceważyła. Ale z mężczyznami to była bułka z masłem - chodzi mi teraz i zdobycie Franka w tempie ekspresowym. Kodyfikacja jej pomogła i ustalony tryb zachowań wpojonych przez matkę i Mammy. Udawała perfekcyjnie glupiątko które potrzebuje opieki, a Frankowi też uruchomił się schemat opiekuńczego dżentelmena. Oszukała go też co do Zuelli, rozbiła emocjonalnie. I nie zapominamy że w normalnych warunkach byłaby poza zasięgiem Franka, starszawego i nieatrakcyjnego. Piękna, atrakcyjna, znękana wdowa po bohaterze wojennym, która szuka u niego opieki - który by się oparł.

[Tamara]

Przekazano jej kod, że każda kobieta to rywalka i trzeba ich się strzec. Zresztą ten kod znakomicie działa do dziś niestety. Dlatego nie dogadywała się z kobietami. Ona generalnie potrzebowała ludzi jako narzędzi do zaspokajania własnych potrzeb , bo emocjonalnie nie byli jej potrzebni.

[Aragonte]

Okej, ale zastanawiam się, jak się mieści w tym profilu to, że brała odpowiedzialność za ludzi, których uznawała za swoich

[RaczejRozwazna]

Zasadniczo nie zgadzam się, że aspergerowcy są zimnymi draniami. To niezrozumienie uczuć jest innej natury niż w przypadku wspomnianych psychopatów. Tu raczej chodzi o to, że aspergerowcy mają trudności w poruszaniu się w świecie niuansow emocjonalnych, jeżeli krzywdzą to raczej mimo woli, natomiast psychopaci wykorzystują uczucia innych do swoich celów. Scarlett mimo wszystko psychopatką też nie była, raczej małą egoistką ale z przebłyskami ludzkich uczuć (no właśnie chociażby sprawa tej odpowiedzialności).

[Tamara]