Z Południa na Północ :: Zobacz temat - "Przeminęło z wiatrem"

lady_kasiek

Zgodnie z ustaleniami, w poniedziałek zaczynamy. Pierwszy rozdział.

Chętne Damy zapraszam

Eeva

Ja już przeczytałam bo nie mogłam się doczekac poniedziałku :-)

Nigdy nie czytałam wspólnie wiec prosze o wyjasnienie, co ile będziemy czytac? tz. 1 rozdział na dzien/tydzien/milion lat? ;-)

lady_kasiek

I rozdział na poniedziałek, natomiast szybkość czytania zależeć będzie od długości rozdziałów, oraz ogólnie naszego zaangażowania, czasu wolnego....

Ja się wypowiem może później, bo mimo, ze jestem zajęta to na rozdział nawet dłuższy czas znajdę, zalezy więc od Was Damy Pracujące

nicol81 · Dołączyła: 01 Paź 2006 Posty: 3325 Skąd: Gdańsk

Ma ktoś głębokie refleksje na początek?

Mnie tam ujął prezent dla dziesięciolatków. Co tam skuter czy komórka... :wink:

Eeva

Żadnych głębokich refleksji;-)

Jak dla mnie strasznie smutne jest to jak chłopcy rwą się do wojny, jak ważne jest dla nich to jak będą wyglądać mundury, a nie zdaja sobie sprawy jak okropną rzeczą jest wojna.

Po raz pierwszy pojawia się też zaznaczenie, ze wszyscy sąsiedzi uważają Wilkesow na "dziwnych" bo czytają ksiązki, lubią muzykę i podróżują do Europy - sam James mówi (i tu cytuję;-) ) "coż tam jest do oglądania w Europie? Założę się, że wszyscy cudzoziemcy razem nie moga nam nic takiego pokazać, czego byśmy nie mieli tutaj w Georgii".

nicol81 · Dołączyła: 01 Paź 2006 Posty: 3325 Skąd: Gdańsk

Za dziwnych uważają, ale jakoś tam szanują- Ashleya zrobili kapitanem w Oddziale :roll:

, Stuart podrywał Indię (ciekawe, co w niej widział?), na imprezę wszyscy się szykują...
Autorka chyba chce pokazać typową mentalność z tamtego czasu.

To rwanie się młodziezy do wojny chyba typowe- W "Rilli ze Złotego Brzegu" było podobnie. A kultura kanadyjska nie miała aż takiego zamiłowania do broni i honoru.

Eeva

Może była miła, grzeczna i opanowana - czyli taka jaka ówczesna dama wg wyobrażeń być powinna?

Ashley został wybrany bo najlepiej jeździł konno (ale średnio znajdował w tym zamiłowanie, jak Mitchell później wyjasnia) i był opanowany. Nie wiem czy sugerowanie się tym kim ktoś został wybrane jest w porządku. Przeciez ktośtam został porucznikiem bo był lubiany - taki trochę konkurs popularności ;-)

Rwanie się do wojny jest okropne. Ja rozumiem ta mentalność (a przynajmniej się staram), ale moim zdaniem to takie bezmyśle - chodźmy na wojnę, weźmieny 5 niewolników żeby nas ubierali i czyscili mundury, będziemy miec najpiekniejsze mundury i panny będą nas kochać.

RaczejRozwazna · Dołączył: 17 Paź 2007 Posty: 5277 Skąd: zza drzewa

Ale to jest motyw typowy w literaturze :-D

Młodzi, pełni entuzjazmu, zachęcani jeszcze przez starszych idą nie wiedząc co ich czeka.... Wystarczy sobie Remarque'a poczytać.

Eeva

wiem wiem, że typowy - po prostu mnie drażni ;-)

lady_kasiek

A męzczyźni czy oni wykazują rozsądek? Lecą do Kasi Scarlett jak muchy do miodu, chociaż wyraźnie stoi, że nie była znowu AŻ tak piękna, po prostu umiała kokietować.
Ale męski entuzjazm wojenny jest straszny, w perspektywie tego co się ma wydarzyć, mają zginąć, cierpieć nędzę, obserwować upadek swojego świata...

Tamara

Eeva

Oj piękna nie była, ale miała małe stopy i małe ręce i mało cali w pasie ;-)

Chyba we mnie Tarletonowie by się nie zakochali. Chociaż smieję się dużo i głośno, to czuję że ich "żarty" jakoś specjalnie by mnie nie bawiły ;-)

lady_kasiek

Eeva

Ja bym chciała żeby się we mnie zakochał facet pokroju Rhetta, ale nie wiem czy by to zrobił:-)

lady_kasiek

Wiesz co ja się zastanawiam czy bym chciała...
aczkolwiek On jest świetnym bohaterem. Mąż idealny

Ale nie uprzedzajmy dyskusji

A Trletonów lubię są tacy zywiołowi w sumie czy faktycznie panna O`Hara miałaby źle z którymś z nich?

Eeva

Własnie własnie, nie wybiegajmy przed szereg. (Chociaż ja bym chciała) ;-)

wiesz, nie zastanawiałam się nad tym, więc fajnie że poruszyłas ten temat.
Jeśli nie byłoby Popierdółki Ashleya, to myślę że wcale by jej się źle nie żyło z Brentem bądź Stuartem. Żadne z nich specjalnie nie dba o wykształcenie, książki i takie tam. Ważne są bale, wyścigi, polowania itp. Więc tak naprawdę mają wiele ze sobą wspólnego.

lady_kasiek

Bo inna kwestia czy chłopcy byliby hepi. Raz, ze wybrałaby jednego dając kosza drugiemu a to bliźniacy, nie zwykli bracia a jedna dusza w dwóch ciałach...
Jednak mieli chyba za dużo krwi Południowca, ot chociażby, czy po wojnie zapewniliby jej dobrą stopę życiową, czy nie patrzyliby przez palce gdyby po trupach szła do fortuny odchodząc od ideałów Południa które z serca Scarlett uleciały ale w nich, ich rodzinie były wiecznie żywe...

Eeva

Kasiek, w swoich rozważaniach posiłkujesz się wiedzą z dalszych rozdziałów, a to jest niedopuszczlane!!!!!!

Nie no żartuję, znając dalszy ciąg historii, to nie byliby szczęśliwi. Myślę że Tarletonom byłoby ciężko odnaleźć się na tyle w świecie powojennym żeby zapewnić Katie Scarlett życie do jakiego przywykła.
Ale ale ale... opierając się tylko na 1 rozdziale uważam że któregokolwiek by wybrała to byłby to świetny związek;-)

lady_kasiek

Opierajac się na pierwszym rozdziale to i z Ashleyem nie byłoby jej źle :mrgreen:

Eeva

Opierając się na pierwszym rozdziale to chyba z nikim nie byłoby jej źle

Straszne jest takie niewybieganie w przyszłość, jak sie wie co się wydarzy.

ale wracając do omawiania, to czy któraś z was zwróciła uwagę na to jak opisywana jest matka Tarletonów?

lady_kasiek

Dama z Południa, ale jednak w spodniach.... dzieci któregoś Tarletona i Scarlett byłyby ciekawym charakterem.

Eeva

Byłyby jeśli wdałyby się bardziej w Scarlett, bo Tarletonom jak na razie to na charakterze troche zbywa ;-)

lady_kasiek

Animuszu mają sporo...

Aragonte · Dołączyła: 18 Maj 2006 Posty: 36222

nicol81 · Dołączyła: 01 Paź 2006 Posty: 3325 Skąd: Gdańsk