[Admete]

Mnie się dziś nic nie udało obejrzeć, bo jak w końcu padłam po zakupach i sprzątaniu, to się rodzina napatoczyła i po oglądaniu. Znaczy się zostałam zmuszona do obejrzenia jednego odcinka kucyponków Ciekawe wieści filmowe - może KMM i Yohan znów razem zagrają w filmie:

http://www.dramabeans.com...-movie-one-day/

[BeeMeR]

[Trzykrotka]

[BeeMeR]

[Aragonte]

Zasadniczo mnie nie ma, no ale... żeby jakoś zamknąć temat Smoków (i otworzyć nowy wątek - Trzykrotko? ), podrzucę cytaty z DB, naturalnie na temat, którym miałam pełne szanse was zanudzić przez ostatnie miesiące

The only thing I was rather disappointed was with Bang Ji’s character. Towards the end, his character didn’t really do much. It was like he was just there but not really there. I wanted to see what he was doing in all of those years that he left. Did he stay in Ming all this time? What did he do with that purple envelope? It appears in Tree but how did it get there?

Me too! I was waiting for a Bang Ji epilogue during the last few minutes of the show. He could have his own internal monologue about his lack of purpose despite his skill or lament about how sad the way and life of a swordsman is… while displaying some of his awesome moves (better if there’s water involved for more wuxia feels)

I think the writers had a purpose to make Bangji the way like this, to make a reason why he became the Bangji in TWDR. From the beginning he wasn’t the kind of person ho had a grande goal but simply to get a revenge and to be forgiven by Yeon Hee. Going ith his mother to Nanjing was not the best choice but that’s the only choice he has. But his mother will keep fueling the hatred and revengeful in his heart til the end.

By the end of the show, Bang Ji was basically a lost and broken man. He was just waiting to die like Sa Gwang and that’s why he told Moo-hyul to get stronger and come and kill him.
I think the writers were just trying to make a connection to his character in Tree and it made a lot of sense to me.

I’m just so upset Bang Ji gets screwed over till the very end. I’m also upset that they took out the epic fight between Bang Ji and Moo Hyul that was referenced in TWDR. And why is that he never gets to decide anything for himself, even in the last scene? Why does Boon Yi and their mother decide his actions for him? I honestly would’ve felt much more relieved if we saw him fighting the barbarians from the north like it was talked about in TWDR. There’s no… closure for him.
I liked Cheok Sa Gwang as a character too, but it’s really disheartening to see that her final scene is much more memorable than Bang Ji and Moo Hyul, who are supposed to be two of the main leads – instead they end up looking like the villains that served as a foil for Cheok’s journey as a hero. It feels cheated.

That’s true, about Bang-Ji. I was sad that Boon Yi sort of pushed him away and urged him to go Ming China. I thought that at least he did have Boon Yi to care about. His mother hardly counts as family.

I was hoping that Bang Ji would join Boon-yi on the island and also help protect the people by fighting the Japanese pirates, and maybe end up marrying Gab-boon. At least he won’t be so lonely.

I know right, join her on the island and reprise his identity as Viper! And I agree about Gab-boon too, she stuck with him through thick and thin and knows him even better than Boon-yi. I’ve always had the feeling Gab-boon has romantic feelings for him.

@ Melinda Bang-ji is one of those weird Korean men who can only love one woman, If he can get her, for whatever reasons, he shut out all women. These men are aplenty in Kdramas. I just hope this is not a reflection of Korean men in real life.

lol Yes they only exist in Kdramas. btw my fav character being Bang-ji, I wanted to see epic fight between him and MH. I read the martial art team actually worked harder for Bang-ji to do different way of fighting (more common people way- using anything available like torch etc as weapon, not just sword).

As much as we don’t like Bang Ji’s mother, in a way, she brings him full circle. Boon Yi was disappointed by her mother’s political identity, whereas I think Bang Ji was disappointed that she wasn’t living ‘as’ their mother. His dreams weren’t tied up in the grand cause, as has been commented on already. So it surely isn’t that the writers gave him a happy ending, but there is some large picture ‘closure’ in what they chose for him.

I’m sad over how Lee Bang Ji ended. I understand why his arc end that way but I’m still sad. I wish we could revisit Lee Bang Ji for a bit, just to see how is his life in Ming, after all that. Does he still as sad?
Lee Bang Ji fight with Cheok Sa Gwang was beautiful & deadly tbh. So beautiful & sad at the same time~

I loved it when Bang-ji told Sa-kwang that it was not her fault. He can understand her, he knows how much it hurts, he knows the guilt of not being able to protect the people you love, though Yeon-hee told him it wasn’t his mistake and Jung do-jeon told him not to take revenge for him, he can’t help but fight for them because he’s got nothing else to fight for, maybe just maybe the guilt goes away, the pain eases!
When Bang-ji asked Moo-hyul to become stronger and then come to kill him I was
a crying mess. He cares too much for Moo-hyul to hurt him and Moo-hyul knows that! I noticed that it was his strike that cut deeper into Sa-kwang which was the deadly one, and when he saved Moo-hyul I think then Moo-hyul too might have realized that he isn’t yet strong enough to go against Bang-ji! I love these two so much and it hurts, it’s just sad how they have to part ways likes that, but their last
scene together was beautiful!

Two things were quite unsatisfying in the drama
#1 Ha Ryun’s role in the story.
#2 No Bang Ji / Moo Hyul final showdown
Since they connected the show to Tree at the end, it’s clear they wanted 6FD to be
seen as a prequel. In Tree, there was a flashback of Moo Hyul sprawled on the forest floor fter losing a fight with Bang Ji, screaming to be given a warrior’s death by Bang Ji. ang Ji would walk away, and that would be the last they saw of each other. It’s disappointing to see them totally replace it with this more amicable parting.

I’m hoping that the founder of peddlers organization is a hint to the next sequel Or is it not?? And perhaps we can see Lee Banji more in the sequel and probably how Ha yun does his part.

I idę sobie - od jutra zresztą będę głównie poza netem, więc i tak bym nie poszalała z pisaniem.

[Trzykrotka]

Jestem poza domem i komputer jest tu beznadziejny. Chętnie założe nasteony wątek, a chyba muszę prosic o zastępstwo

[Agn]

Koniec Smoków...
Matko jedyna, jak mi jest teraz smutno.
Nie wiem, co powiedzieć.
Przepłakałam pół odcinka - nie mogę oglądać takich scen, w których Bang Ji prosi Mo Hyula, by stał się silniejszy i wrócił po niego, by zabrać jego życie.
Do pewnego momentu podobało mi się wykończenie wątku Boon Yi i Bang Wona - nie widują się, ona nie chce się z nim spotkać, tuli jego syna, a nie jego. Byłoby to oczywiście ładniejsze, gdyby od początku ten wątek był nieco mocniejszy w wyrazie, ale dzięki temu nie spłakałam się, tylko radowałam ładnym motywem.
Niestety, tu trochę twórcy skiepścili - oczywiście, że jednak się spotkali, bo Bang Won wylazł zza skałki. Ech, a było tak ładnie, tak bardzo idealnie po koreańsku.
Chłopaczek, który zagrał młodego Bang Wona i teraz Yi Do - miodzio. Faktycznie, czeka go kariera, bo ma pojęcie o grze, a to dobrze. Sama postać Yi Do też była fajnie pokazana. Cieszę się też, że pokazano początki Joseonu z hangyl.
A teraz...
Faktycznie, Bang Ji niby zniknął, ale... ale! Ja scenę zrozumiałam tak, że on i tak odejdzie (skoro kazał Mo Hyulowi się kiedyś znaleźć!), Boon Yi podpowiedziała mu tylko, by odszedł z matką. Chwytam, że to był ten moment, kiedy znika ze sceny. Wiem, można by było to ogarnąć nieco lepiej, ale można było też gorzej. Przyzwyczaiłam się chyba, że drama lubi skąpić mi mojego ulubionego smoka, to z przyzwyczajenia jakoś to przełknęłam.
Smutne to było. Aragonte zastanawiała się, co złamało Bang Ji. Mam teorię. Do tej pory życie tak mu dało łupnia, że odbijało się to echem po całym jego ciele. Co mógł zrobić dalej? Tylko dalej zabijać aż ktoś by w końcu go zaszlachtował. Wiem, że siostra żyje, ale nie spełniają się jego marzenia - chciał przecież:
a) odnaleźć matkę (odnalazł - niejasne jest, co się dalej stało, może zmarła jednak i Bang Ji w którymś momencie został sam)
b) odejść z siostrą i Yeon Hee gdzieś daleko, gdzie mogliby spokojnie żyć (dla mnie też jest oczywiste, że dla niego nie ma miejsca w życiu Boon Yi, a ona zdecydowała się odejść i kontynuować to, co sobie zamierzyła - bez brata, matki, tylko - Admete to ładnie ujęła - z nową rodziną, innymi ludźmi)
c) Yeon Hee to sprawa oczywista.
Poza tym Bang Ji odszedł tam, gdzie dla niego miejsce się znalazło - w leśnej głuszy, gdzie diabeł mówi dobranoc. Zastanawiam się, jakie można mieć myśli po 20 latach izolacji, żyjąc ze świadomością, że się zawiodło. Sambong mógł pisać do odpadnięcia ręki, że Bang Ji nie powinien za niego walczyć, że ma żyć itd. - w mniemaniu czwartego smoka nawalił na całej linii. Miał bronić Sambonga - nie udało mu się. Jemu, najlepszemu szermierzowi Trzech Królestw! No i pewna era się skończyła. W nowej rzeczywistości chyba by się nie odnalazł tak szybko. Po tylu latach nieustannej walki czasy pokoju są jak nie wiadomo co darowane i nie wiadomo w zasadzie, co z tym zrobić. Poza tym Bang Ji potrzebuje jakiegoś celu, a cel się najwyraźniej skończył wraz ze śmiercią Sambonga. Wg moich wniosków - to go dobiło. Dołączył do niego nie z ambicji, tylko by mieć na oku najbliższych. Nie ochronił Yeon Hee, nie ochronił Sambonga, siostra daje sobie radę we własnym zakresie... dla mnie to dość jasne.
Podsumowując - mnie w zupełności wystarczy to do przyjęcia, że Bang Ji, pogrążony w bólu, depresji i ogólnej beznadziei odchodzi w zapomnienie tam, gdzie świat może o nim zapomnieć. I że jedyne, co czuje, to gorycz.
Nie twierdzę, że drama nie mogła pokazać więcej albo że spin off jest złym pomysłem - więcej niż chętnie obejrzałabym dalsze losy Bang Ji. Ale dopowiedziałam sobie to i owo, przemyślałam sprawę i wyszło mi z mojego równania to co powyżej.

Ufff!

[Admete]

Aragonte też czytałam te wpisy na DB. Pewnie z wieloma tez się zgodzę. Na szczęście nie tylko ty czy ja zauważyłyśmy ten brak dopieszczenia postaci YBJ. Obejrzałaś w końcu końcowe odcinki? Będzie mi bardzo brakować Smoków.
Oglądam teraz Pied Piper i podoba mi się. Lubię bohatera, który bywa dość bezwzględnym człowiekiem, egoistycznym i dopiero osobiste nieszczęście trochę nim potrząsa. To negocjator biznesowy, który zaczyna pracować z zespołem negocjatorów policyjnych. Co ciekawe, to nie on jest tytułowym Pied Piper - jest nim jakaś tajemnicza osoba, która wykorzystuje zdesperowanych ludzi do swoich celów. Oprócz akcji jest w dramie trochę humoru, aktor grający negocjatora ma talent dramatyczny i komiczny. Fajnie też operuje głosem. Napisy pojawiają się już normalnie, bo serial pokazywany jest na VIKI.
Za wasza radą porzuciłam Kropki - tak szczerze, to ja się na nich zwyczajnie nudziłam. Stąd pewnie moje narzekanie. Nie załapałam chemii między bohaterami, a to w takich serialach podstawa.
Agn napisz mi jakie linki mam ci podrzucać i na pw daj znać, jaki masz problem.

[BeeMeR]

Agn - masz pw
Aragonte - tylko wróć
Trzykrotko - poczekamy, nie spieszy się (chyba, że to permanentne)

[BeeMeR]

Jeśli idzie o Smoki to:

[BeeMeR]

Jeśli idzie o Kropki to

Admete, bardzo dobrze
Po co się dręczyć jak są inne/lepsze dramy

Ja zawieszam niewiarę i bawię się dobrze - acz nie da się ukryć, że bardziej reaguję na drugą parę niż na pierwszą
(i bardzo mi się to zdjęcie bts podoba - nie wiem czy się wyświetli)
https://dispatch.cdnser.be/wp-content/uploads/2016/03/8ec891232bcff4445eae7bb6784ddfe1.jpg

bo z pierwszą to wszystko ładnie, składnie, ale z jakiegoś względu nie interesują mnie aż tak, jak drudzy.
Już mam inną teorię końcową, ale oszczędzę wam moich teorii spisowych
zwłaszcza, że najpewniej się nie sprawdzą

[Agn]

[BeeMeR]

[zooshe]

Zerknęłam na Come back ajussi. Pierwszy odcinek taki sobie, już miałam się poddać ale im dalej tym lepiej. Dwójka ajussich w pożyczonych ciałach jest przekomiczna.

[Agn]

[Agn]

Oglądam. No dobrze - jest paczka od jakichś panienek. I co z tego? Nie oczekuję, że panowie żyli w celibacie do czasu poznania lubych. Wręcz bym nie chciała, bo byli zakonnicy nie jawią się jako należyci partnerzy życiowi.
Skwiczałam się z uciechy, jak się plątali w zeznaniach.
No i oczywiście plotkujący i zakładający się o wszystko żołnierze. Przypominają mi się czasy oglądania Faith i plotkujący wudalchi.

Edycja: Kiedy dotarło do strzelaniny, przewiesiłam swoją niewiarę kilka kilometrów dalej, bo mi przeszkadzała. Bawię się doskonale.
Tylko eeeech... Si Jin przeszkodził w kisu parce nr 2. A już się Drugi tak wpatrywał w Drugą, że prawie wlazłam w monitor...
"Mogę wygrać z każdym... tylko nie z tym facetem".

Edycja II: Ja cież piórkujeż - ramen i noktowizory!!! AHAHAHHAHAHAHAHHAHAAHAHAHA

Edycja III: No nie, kibelkowe sceny (choć nie humor, na szczęście). Oj, cierpi Diamencik, cierpi. Mam nadzieję, że rozerwie mu rzyć.

[Admete]

A ja po 6 odcinku Pied Piper i nie mogę się doczekać następnych. Mieszają tropy strasznie, niedługo trzeba będzie podejrzewać każdego. Chyba w końcu główna para negocjatorów nabierze do siebie zaufania i zacznie naprawdę współpracować. I nadal podoba mi się główny pan z kategorii przystojny brzydal z charyzmą

[Agn]

Kusisz. I jak by tu upchnąć...? *myśli*

Końcówka 10 Kropek - o matko jedyna... A zapowiedź dramatyczna, że poczułam ucisk w dołku.

PS To kiedy otwieramy nowy wątek? Jak Trzykrotka wróci? Bo znalazłam ładną okołowilczkową sesję i chętnie wytapetuję nią ściany nowego przybytku.

[BeeMeR]

[Admete]

Agn, a co oglądasz poza Kropkami? Ja zasadniczo tylko Pied Piper i Mrs Cop z doskoku. Reszty mi się nie chce. Spróbuje ten nowy seguk i chyba na razie pooglądam filmy.A tu krótka opinia z db na temat pierwszego odcinak Pied Piper:

Cytat:

But this first outing is winning in every aspect—it’s tightly written, acted, directed, and edited to near-perfection. It’s a solid introduction to a solid cast of characters, even if some of them are only here for so long. Which all goes to say: If you’re not already a nail-biter, Pied Piper is primed and ready to make you into one.

Mnie się ostatni, szósty odcinek szalenie podobał. Zrobię sobie dziś z niego powtórkę. Z tym obgryzaniem paznokci coś jest na rzeczy, bo ja jeden faktycznie obszczypałam z nerwów przy jednym odcinku

[Trzykrotka]

Ogłoszenia parafialne: proszę, niech kto inny założy nowy wątek, bo ja będę przy swoim komputerze, gdzie mam zdjęcia i normalną klawiaturę, dopiero późnym wieczorem w poniedziałek, a potem do końca marca nie będzie chwili spokoju

Przepraszam, że nie odniosę się do wszystkiego, do czego chciałam się odnieść, ale to cudo działa wolno i wyrzuca mnie co chwilę. Muszę się szybko sprężać.

[Trzykrotka]

Lepiej dodam nowy post, mało ostatnio pisałam, może wybaczycie
Mam zamiar po zrobieniu napisów do Kropek (chcę Kasię zapoznać z Wachlarzem ) wziąć się do Signal - bo tłumaczone... Leniwa się zrobiłam. Ale Pied Piper też chcę zobaczyć, więc Admete uśmiecham się o napisy przez cały czas.

W ramach gp zaczęłam sobie oglądać Marriage Contract Polecam jak kto chce prześledzić wszelkie konwencje w stylu dramowego Arlekina. Ale ogląda się nieźle, jak się przewinie szlochającą matkę Głównego.

Jeszcze muszę się ująć za outside: ona pisząc, że SJ dużo pratykowal swój urok na paniach miała na myśli raczej, że świetnie zna się na flircie i podrywaniu. Widać, że zna swój czar i umie z niego skorzystać, kiedy trzeba, że jego pogodna natura skłania go do flirciarstwa - i tyle. Co zdaje się potwierdzać scena ze stewardessami i z seksi barmanką z miasta też. Chłopak nie należy do nieznośnego typu podrywającego wszystko, co się rusza i ma spódnice, ale myślę, że uśmiechów i spojrzeń na przepustkach to on sobie nie żałował. Nie wierzę jednakże, że kiedykolwiek skakał z kwiatka na kwiatek, bo na takiego też mi nie wygląda.
OK, doktóreczka, co żołnierza nie chciała.
No, to jest taki frustrujący przypadek bohaterki amerykańskiej komedii romantycznej, która, jak w Usłane różami, robi karierę, wytycza sobie punkty w tej karierze i oczywiście chce być z kimś (pisze nawet do przyjaciółki na wózku zamiast wina znajdź mi dobrego mężczyznę), ale kiedy miłość ją trafia, ona krzyczy najpierw "nie jestem gotowa!" Nasza MY mówi kapitanowi zakładam klinikę. Muszę odzyskać pozycję. Jestem zajętą kobietą. Na pewno nie jest typem romansowym. Ja znam co najmniej dwie takie dziewczyny, które cały swoje życie układają pod faceta/facetów, żeby tylko nie iść samotnie przez świat. Robią to kosztem godności, planów życiowych, czy dobra dzieci. MY nie jest romansowa, choć na pewno romanse miewała (o właśnie, outsideseoul wytyka jeszcze jedną różnicę w napisach: raz MJ odbiła MY jej "first love," raz "one-sided crush." To jednak też różnica, a nieodwzajemniona miłość, która wolała MJ od MY może być powodem niechęci MY do MJ.) Wiadomo, jest też ostrożna, co rozumie każdy, kto choć raz doznał zawodu w miłości. Ból z tym związany i poczucie beznadziei jest tak dotkliwe, że każe potem uważać, żeby nie przeżyć czegoś podobnego.
No i MY nie jest już nastolatką, rzucającą się w romans z głową i nogami. Myśli, kombinuje i w końcu tak to sobie namiesza, że sama nie wie, co ma zrobić (MY mówi SJ przed "przeproś" że wie, że sobie całą tę sprawę niepotrzebnie skomplikowała). Ania z Zielonego Wzgórza, która wraca po studiach i sama nie wie, co dalej i co jej umknęło, to uczucie. I jak Ani, MY potrzebny jest wstrząs elektryczny, żeby sobie ustawiła priorytety. Stawiałam na poważne zranienie SJ przy ratowaniu ocalonych z elektrowni. Stanęło na kompletnym uczuciowym obnażeniu MY przed całym obozem wojskowym i szpitalem. Nie miała się już jak schować, bariera to skomplikowane pękła. Tak jak to wszystko widzę i ma nadzieję, ze jasno się wyklawiaturzyłam.

[Admete]

[BeeMeR]

[Agn]