[annmichelle]

Czyli coś a la Jean Plaidy, która dawno temu w ten sposób opisała całą historię Anglii i nie tylko.
Lubię biografie (nawet kontrowersyjne, jeśli są dobrze podparte materiałem źródłowym), ale "wczuwanie się" autorów w Marię Antoninę, Katarzynę II czy Hitlera albo Kaligulę i pisania z ich perspektywy (często jeszcze w pierwszej osobie) uważam po prostu za nadużycie, "dorabianie faktów" i wypaczanie historii.
Wiem, moje skrzywienie historyczne się odzywa.

[Tamara]

[RaczejRozwazna]

E tam, przecież wszystkie np. filmy fabularne o postaciach historycznych też bazują na domysłach, co czują dane postaci. Dzięki temu jest to oglądalne, a nie nudne jak radzieckie filmy dokumentalne
Dla mnie Gortner jest o tyle słabszy, że nie czuć tam klimatu epoki, a u Stachniak i owszem. Poza tym prowadzi swoje postaci naprawdę wiarygodnie, a i historyczne nie jest najgorzej.

Zresztą pisane biografie też snują niekiedy dość daleko idące hipotezy nt. co czuli dawni bohaterowie.

[Tamara]

[RaczejRozwazna]

U Gortnera i Stachniak też nie ma jakichś nieprawdopodobnych historii. Autorzy trzymają się źródeł, jeśli coś dodają faktograficznego to raczej o tym piszą (Gortner na pewno tak robi).

[annmichelle]

[Tamara]

Święte słowa i potem powstają takie kwiatki jak krochmal kartoflany w Dziewczynie z perłą, kiedy kartofle były luksusową roślinką arystokratów, a krochmal robiono w bogatszych domach z pszenicy, a w biedniejszych z kasztanów.

[RaczejRozwazna]

Nadal nie widzę różnicy między filmami/serialami historycznymi, a tego typu prozą Swego czasu oglądałam np. namiętnie serial o Izabeli Kastylijskiej, który okazał się bardzo zbieżny z faktami (znam kilka jej biografii) Noc poślubną też była. Więc nie bardzo rozumiem o co chodzi... Czytałam później (a może wcześniej) powieść Gortnera o niej i nie widziałam jakichś odstępstw od prawdy historycznej. Owszem, raził mnie nieco styl wypowiedzi (dlatego piszę, że Stachniak lepsza) ale w samym procesie opisywania uczuć nie widzę nic zdrożnego.

Dużo bardziej drażni mnie w oficjalnych biografiach jednoznaczne wciskanie danych postaci w np. modny obecnie model nieheteronormatywny czy trans (na podstawie wątpliwych często przesłanek) i ogólnie rozpatrywanie pewnych faktów z dzisiejszej perspektywy.

[Admete]

To beletrystyka, a nie dokument. Nie widzę problemu. Tamara czytałam "Dziewczynę z perłą" i nie pamiętam, żeby tam jakiś krochmal był, mało kto zwraca uwagę na takie rzeczy

[RaczejRozwazna]

Ja chyba nawet nie wiedziałam, że krochmal jest z ziemniaków

[annmichelle]

[Admete]

[annmichelle]

[Admete]

"Dziewczynę z perłą" Widziałam, podobał mi się ten film, nawet bardziej niż książka. Nie mam takiego podejścia do książek/filmów historycznych.

[RaczejRozwazna]

No to ja mam inaczej - uważam, że pokazywanie postaci historycznych jako żywych, czujących ludzi może w laikach rozbudzić zainteresowania prawdziwą historią. Zwłaszcza że w klasycznej biografii nierzadko ten aspekt pomijano bo "nienaukowy"

Nierzadko sięgałam po opracowania historyczne właśnie po tego typu produkcjach filmowych czy książkowych.

[Admete]

[Tamara]

[Admete]

[RaczejRozwazna]

Mnie tam fascynują dawne namiętności

[Tamara]

namiętności są stale te same, tylko wtedy niektórzy mieli większe możliwości, by je zaspokajać nie oglądając się na nic, takie na przykład ścinanie żon, które się znudziły

[Trzykrotka]

Wychodzę na największą fankę Bridgertonow, bo chyba najwięcej tutaj postów popełniłam ale cóż tyle łażę po YT, że algorytm szaleje.
Wyczytałam dziś, że wstępnie wybrano bohaterkę do czwartego sezonu, koleżankę dla Benedicta, co to raz lubi panie, potem panów, a najchętniej jednych i drugich jednocześnie. Aktorka jest Australijką azjatyckiego pochodzenia. Ubawiły mnie dwa komentarze do tej wieści. Jeden ,- hurra, wreszcie reprezentacja azjatycka! (Jakby o jakiś parytet chodziło), drugi bardzo adekwatny do wyczynów twórców serialu: wygraliśmy! Kobieta!

[Loana]

[BeeMeR]

Ja już nie oglądam, ale jakby co jestem nowinek ciekawa

[Tamara]

A ja ciągle jeszcze nie zaczęłam