[zuza]

Wrocilam z Anny Kareniny. Podobalo mi sie bardzo, bardzo. Choc zdaje sobie sprawe, ze nie kazdemu musi odpowiadac przyjeta konwencja, dla mnie jest super. Piekne stroje, wnetrza, kolory, sekwencje jak baletowe, zywe posagi... Aktorzy mi odpowiadaja wszyscy oprocz Wronskiego, malo seksowny jak dla mnie, jego brat o wiele bardziej. Przekonalam sie, ze Matthew umie mowic piskliwie, szok totalny.

Bardzo polecam!

[nicol81]

Hehehe, ja też nie poznałam Ruth Wilson. Ogólnie polecam - to chyba mój ulubiony Karenin. Mateuszek jako Stiwa też dobry, tylko mało go...

[Bonduelle]

Również polecam, choćby dlatego że film jest inny, nietypowy. Doceniam odwagę reżysera.

Macfadyen naprawdę mnie ubawił, nie spodziewałam się u niego aż takiego talentu komediowego. Keiry nie polubię chyba, w każdym filmie moim zdaniem gra tym samym zestawem min. Co do Wrońskiego - hm... podtrzymuję opinię, że jest - delikatnie mówiąc - mało męski, ale byłam przyjemnie zaskoczona oszczędną grą aktorską odtwórcy tej roli, nie przerysował postaci. I trudno nie zauważyć, że ma przepiękne oczy, chociaż cały efekt psuje ten przebrzydły wąsik
Wątek Kitty i Lewina uroczy i niewinny jak trzeba

[asiek]

A ja jestem zawiedziona, ta ekranizacja ma niewiele wspólnego z powieścią. W zasadzie trudno nazwać ten film ekranizacją, to raczej wariacja na temat Anny Kareniny. Reżyser całą parę skierował na formę, a nie na treść. To wydmuszka, która cieszy oko barwą, ale wewnątrz jest pusta.

[Blair W.]

[Admete]

Ale akurat w Romeo i Julii tekst nie został zmieniony, czyli nie spłycono relacji między bohaterami. Forma nie przytłoczyła treści.

[asiek]

[Bonduelle]

[Akaterine]

Obejrzałam nową wersję. Jakie to było głupie :o . Cała ta otoczka teatralna, jakieś niby tańczone sceny - ani to ładne, ani jakieś poruszające, cały czas się tylko zastanawiałam, po co to było. Wroński tragedia, Anna nie lepsza - zarówno wygląd, jak i aktorstwo. Tylu fajnych aktorów tam grało, aż szkoda było patrzeć, jak się marnują (poza Macfadyenem, który wypadł świetnie).

[lady_kasiek]

[BeeMeR]

Obejrzałam na razie pół godziny filmu z 2012r - ciekawy pomysł na sceniczne ujęcie tematy, ale to przestylizowanie panów - maskara
Sama nie wiem kto gorszy, Wroński z jajecznicą na głowie czy Lewin z okropieństwo
Z nich wszystkich zdecydowanie wolę Karenina

[olenka1108]

Mnie też ta ekranizacja nie porwała. Bardzo przeciętna.

Co zaś tyczy się Keiry, to też irytują mnie ciągle te same jej miny. Każdy film na jedno kopyto. Nieszczęśliwie zawsze gra w filmach kostiumowych, które mnie interesują

[praedzio]

Nadrobiłam wątek, bo obejrzałam wczoraj na TVP Kultura film Joe Wrighta. Właściwie nigdy mnie ta historia nie interesowała, więc do tej pory nie obejrzałam żadnej ekranizacji. Do wczoraj. Zadziwił mnie fakt, jak ta ekranizacja (czy adaptacja) jest naszpikowana znanymi mi aktorami. Tak naprawdę do ekranu przyciągnął mnie rudowłosy Lewin i tak już tam zostałam. A że aktora grającego Wrońskiego widziałam wcześniej w Marvelowym universum, to też miałam lekki ubaw. Czasem niektóre filmy warto oglądać sporo lat po premierze, tak sobie myślę.

W sumie dziwny pomysł ze scenografią, ale go łyknęłam. Niestety, scena tańca uwydatniła, jak Keira nie umie tańczyć. I to popsuło mi cały odbiór tego fragmentu. Podobały mi się sceny plenerowe, których tu było mało, ale były za to ładne, malarskie. Ruth Wilson... O, mój Boże. Ona to musiała albo przegrać zakład, albo mieć dziwne poczucie humoru, żeby tak się dać zeszpecić do roli. Przez cały czas jak na nią patrzyłam, to krzyczałam w duchu: "Kobieto, gdzie się podziały twoje brwiiii???"

W sumie wieczór nie uznaję za stracony, film mnie wciągnął. Czy wrócę do niego... nie wiem, może za kolejne kilka lat.

[Trzykrotka]

Może szkoda, że nie zatrzymałam się wczoraj na Kulturze, kiedy znalazłam ten seans, ale nie dałam jednak rady. Widziałam trzy inne ekranizacje, ostatnią tę z Sophie Marceau i Seanem Beanem (mój ci on! ) i nie zdzierżyłam obecnej. Chyba juz nie ma powrotu.

[Admete]

Też zauważyłam wczoraj ten film na Kulturze, ale nie lubię ani tej historii, ani rosyjskich klimatów, więc nie próbowałam.

[BeeMeR]

Ja to cudo z Keirą kiedyś widziałam, nie moja bajka - co innego Sean Bean

[Caitriona]

Obejrzała raz, niedługo po premierze. Pamiętam że Keira nadal mi nie pasuje do kostiumów, a Wroński to w tej wersji taki ciapuś. Podobał mi się Karenin i muzyka, do muzyki wracam.

[BeeMeR]

Anna tańczy z Wrońskim x 4 - przyznaję, że pierwszej i ostatniej wersji nie widziałam, ale raczej mi nie zależy
https://www.youtube.com/w...FIzg1q6Og&t=30s

[Trzykrotka]

Uwielbiam scenę z Marceau i Beanem, choć filmem nie byłam zachwycona. Ale walc - cudo. Nie tylko głowna para, ale rozmach tańca, ten wspaniały mistrz ceremonii! Ostatnia ekranizacja przekombinowana na maksa, a Anna sprawia wrażenie jakiejś kokoty, a nie skromniej i cnotliwej mężatki. I cudaczna choreografia, co też oni wyrabiają z rękami? Jakby się od komarów oganiali.
O pierwszej nie wspomnę. Jak mogli tak pięknej kobiecie jak Vivien Leigh dać do pary takiego Wrońskiego
BeeMer wielkie dzięki za link.

[Loana]

[BeeMeR]

2017 to chyba to:
https://www.youtube.com/watch?v=aoyVRUXXDqg

ale to musi czegoś innego brakować.
Ok, brakuje 1967 - zwiastun, ale widać trochę tańca
https://www.youtube.com/watch?v=BOxlSrY9y6U

Nawiasem, dla mnie najgorszy Wroński to ten od Keiry

[Loana]