BeeMeR - Pią 09 Sty, 2009 09:05
Aaale dzieci są durne - chciałabym teraz mieć tylko takie problemy jak wtedy 
Anonymous - Pią 09 Sty, 2009 09:37 Czy na Waszym tle cos jest ze mna nie tak, skoro napisze, ze nie prowadzilam rejestru przeczytanych ksiazek, ani pamietnika? Pamietnik to nawet zaczynalam kilkakrotnie - raz nawet zaszalalam i udalo mi sie dobrnac w zapisach do trzeciej strony !!  A wszystko przez pewien miniserial - Brylanty. Ogladnelam i koniec. Zadnych pamietnikow - w koncu jestem normalna 
Ale zamiast tego pisalam bardzo dlugie listy. Mialam takiego jednego, do ktorego moglam pisac - co tydzien lecialo kilkadziesiat kartek. Czasami do tej pory mysle dlaczego to sie wszystko rozlecialo... chyba przez internet 
Anaru - Pią 09 Sty, 2009 11:00
He he, ja zaczynałam ze 3 razy, dwa razy chyba po stronie i raz ze dwie....
Nie czuje potrzeby wywnętrzania się ze wszystkiego, co we mnie siedzi. Zresztą to sie też chyba trochę zmieniło - dawniej wyciągnąć ze mnie cokolwiek osobistego graniczyło z cudem , teraz owszem, potrafię rozmawiać o najbardziej intymnych rzeczach, ale z najbardziej zaufanymi osobami. Za to fora i tak odblokowały cokolwiek - tu się też bardzo dużo z siebie zostawia, tak na dobrą sprawę.
Tylko książki spisywałam systematycznie i cierpliwie przez dobrych parę lat, całe liceum i chyba kawałek studiów. I przestałam chyba też przez internet . Teraz dużej części wtedy czytanych nie byłabym w stanie czytać , ale widać po tym jakiem miałam "fazy" - bo zazwyczaj czytałam seryjnie wszystko danego autora .
praedzio - Pią 09 Sty, 2009 11:25 Jeślli chodzi o pamiętnik - zaczęłam prowadzić od 7 klasy podstawówki i z mniejszymi lub większymi przerwami prowadzę do teraz. Ale częściej w nim opisuję filmy niż książki.
Gosia - Pią 09 Sty, 2009 11:27
W dużej części tak Ale blog, który prowadzę, nie jest raczej osobisty.
praedzio - Pią 09 Sty, 2009 11:34 
Odkąd zaczęłam prowadzić blog, do pamiętnika lądują tylko te bardzo osobiste rzeczy.
Gosia - Pią 09 Sty, 2009 16:48 Ambitne lektury jak na 14-latkę, jestem pełna podziwu! Anonymous - Pią 09 Sty, 2009 17:08 ja tez nawet sie blogowalam, ale tez malo osobiscie - bardziej chodzilo mi o pokazanie prac. Ostatecznie zgubilam po ostatnim remamencie haslo do bloga i za cholere nie moge wejsc. Moze to dobrze? Bede wszystko wrzucac do albumu
U mnie nawet nie chodzilo o wywewnetrznianie sie, tylko w tym serialu (na pewno znacie go ) syn glownej bohaterki zakochal sie z wzajemnoscia, ozenil i pelnia szczescia przyszla, gdy zona zaszla w ciaze - w dodatku blizniacza. Niestety zmarla przy porodzie, a on z tej rozpaczy oszalal. No i zapamietalam scene, kiedy on idzie i rozmawia z ta zona. Tam pada takie zdanie wypowiadane przez psychiatre - ze rozmawianie ze soba to pierwszy objaw choroby psychicznej. Zbyt mocno mi to utkwilo w pamieci - zawsze czulam sie jak kretynka piszac ten pamietnik. Forma epistolarna bardziej mi pasowala, bo miala adresata, byla dialogiem, a nie monologiem.
Ale przypomnialam sobie, ze ja spisywalam sobie co ciekawsze sny
Anonymous - Pią 09 Sty, 2009 17:10
mam tak samo. nie umiem pisać z sobą... blog jest rozwiązaniem bo idąc szerokim kojarzeniem ktoś to czyta, więc nie piszę sama do siebie... Tamara - Pią 09 Sty, 2009 17:52 Mag  uwielbiałam czytać encyklopedię ( do tej pory lubię  )Pamiętam Mały świat na Cromwell Road , bardzo to lubiłam...
Wracając do zasadniczego tematu , jeszcze - choć to nie starożytność - Midimo i Słońce na ambach Korabiewicza , o jego poszukiwaniach etnograficznych w Afryce lat czterdziestych . Anonymous - Pią 09 Sty, 2009 18:06 Ja też czytałam sobie encyklopedie i słowniki. W czasie chorob zawsze bawilam sie Kopalinskim "Slownikiem mitów i tradycji kultury". Zaczynałam na chybił-trafił, a potem juz odnosnikami leciałam przez kilka godzin
Drugim takim encyklopedycznym czytadłem były dla mnie encyklopedie staropolskie Brucknera i Glogera. We Wloszech mialam I tom Brucknera i nawet zaczelam sie uczyc na pamiec haseł (i piesni tolkienowskich ) - tak dla zachowania rownowagi psychicznej
Admete - Pią 09 Sty, 2009 18:23
Spaczenie indiańskie i południowoamerykańskie tez miałam
Tamara - Pią 09 Sty, 2009 19:38 he he , Cerama zaliczyłam w wieku 10 lat , ale z Bunschem do dziś mam problemy  jakoś mi nie leży . Polyanny jakoś dotąd nie przeczytałam
W wieku 11 lat miałam obsesję na punkcie Jeźdźca bez głowy Maine Reida i koniecznie chciałam mieć na imię Luiza , był Winnetou , Old Surehand , Skarb w Srebrnym Jeziorze , a w latach 70/80 wydawali w takich broszurowych zeszycikach przygody Old Shatterhanda na Bliskim Wschodzie i Bałkanach ,w Ameryce Południowej...
Mając chyba 15 lat przeczytałam całego Bolesława Chrobrego Gołubiewa , oj ciężkie to było ale się zaparłam i zmogłam
Fibula - Pią 09 Sty, 2009 20:14 Zeszyt lekturowy (ilustrowany) prowadziłam krótko od I-II klasy, później były zeszyty z notatkami zamiast rysunków, a na koniec tylko spis lektur w kalendarzu. Faza indiańska przypadła na etap notatkowy, iberoamerykańska - kalendarzowy .
Bunscha niezmiennie wielbię, zwłaszcza pierwsze tomy cyklu  .
Tamara - Pią 09 Sty, 2009 20:40 Z Bunscha najbardziej podobały mi się inkuby i sukkuby
Zeszyt przeczytanych lektur zaczęłam prowadzić 3 lata temu , przedtem jakoś nie przychodziło mi do głowy zapisywać , co kiedy czytałam , bo pamiętałam , ale starość nie radość , a skleroza nie boli  no i dziwnie często niektóre pozycje się powtarzają w tym zeszycie 
Ha , miałam jeszcze fazę westernowo - dzikozachodnią , długo trwała oj długo , a od wielu lat mam fazę na stare poradniki i nie tylko stare książki kucharskie 
Gosia - Pią 09 Sty, 2009 21:09 Widzę, że mieliśmy podobne lektury
Maya i Wernica przerobiłam.
A Polyannę przeczytałam w dużo późniejszym wieku, gdy dostałam ją jako prezent. Tamara - Pią 09 Sty, 2009 21:11 Wernic niespecjalnie mi sie podobał , ale z upodobaniem czytałam Czarne sombrero Bahdaja
A czytał ktoś Wakacje z duchami ? Anonymous - Pią 09 Sty, 2009 21:42
No ba !! Chyba cala dostepna bibliografie bahdajowska przeczytalam. Moim ulubionym byl Tanczący Słoń. Moj etap indianerski w zasadzie jeszcze sie nie skonczyl - jedynie rodzaj lektury zmienilam pod czujnym okiem psiapsioly indianerki. Calipso - Pią 09 Sty, 2009 21:59
Wcale Ci się nie dziwię
Aine powinna kojarzyć te słowa
Fibula - Pią 09 Sty, 2009 22:55
Przebijam! Oprócz słownika (głównie bazującego na trylogii Szklarskich), miałam odręcznie wyrysowany słownik mowy znaków, przepisane życiorysy wodzów i ich podobizny odbite na papierze śniadaniowym .
praedzio - Sob 10 Sty, 2009 08:42
Czy ja choć jedną w życiu książkę o tematyce indiańskiej przeczytałam?
Gosia - Sob 10 Sty, 2009 08:51 Nie wiem, czy moge Was przebić, ale ja napisałam western i opatrzyłam go kopiami ilustracji z książek Wernica
Bohaterką była Polka, która była córką powstańca styczniowego i przyjechała na Dziki Zachód do wujostwa, a tam zakochała się w rewolwerowcu
BeeMeR - Sob 10 Sty, 2009 10:22
A jakie cudności mi się śniły poplątane
Gdzie ten mój zeszycik? 
No i nie przebiję, ale na etapie indiańskim miałam spisane alfabetycznie szczepy, plemiona, miejsce występowania (z uwzględnieniem różnic zależnie od różnych autorów ) i co jeszcze się dało
BeeMeR - Sob 10 Sty, 2009 10:24
Ania, myśmy zarys harlequina napisały z ilustracją mojej siostry
Był jakiś szejk na wielbłądzie, to na pewno, ale reszty szczegółów nie pomnę, aż szkoda
Anaru - Sob 10 Sty, 2009 11:18
Aaaa! faktycznie...
Był szejk, namiot, teściowa, wielbłąd, już nie pamiętam co...
Ale pamiętam, że nam się prześlicznie wizja uplotła
|
||||||||||||||||||||||||||||
